Różowa tabelka zawiera listę 11 nowych i nietypowych dla Artemisia vulgaris diagnoz//zastosowań związanych z funkcjonowaniem układu nerwowego.

Ilość tych diagnoz oraz fakt ich wspólnego zestawienia na liście sprawiają, że w tak przedstawionym portrecie terapeutycznym bylicy zwyczajnej bardzo wzrasta znaczenie terapii dolegliwości psychicznych oraz neurologicznych, co stanowi dużą merytoryczną nowość.

Na dodatek, większość z tych zastosowań przypisano leczniczemu działaniu korzenia bylicy (Radix Artemisiae), znacznie podnosząc jego terapeutyczną wartość, co również jest nowością.

Należy jasno podkreślić, że analiza źródeł poprzedzających negatywną (-) monografię Komisji E z 1988r. (a więc prawie wszystkich!) NIE potwierdza tak znaczącego wpływu Artemisia vulgaris na dolegliwości nerwowe (układu nerwowego).

Z punktu widzenia TCM, za stan psychiczny człowieka odpowiada w dużej mierze obieg czynnościowy Serca (orbis cardialis), który w dotychczasowym opisie właściwości leczniczych bylicy zwyczajnej, sporządzonym przede wszystkim na bazie nozologii medycyny holistycznej, nie odgrywał roli.

Stawia to informacje zawarte w monografii Komisji E – reprezentanta medycyny i nomenklatury EBM – pod dużym znakiem zapytania.

Według TCM, łagodne działanie uspokajające i przeciwdrgawkowe bylicy zwyczajnej jest efektem usunięcia zastojów Qi i XUE, przede wszystkim w obiegu czynnościowym Wątroby (orbis hepaticus); łagodne działanie pobudzające i poprawiające nastrój pochodzi natomiast ze wzmocnienia obiegu czynnościowego Śledziony (orbis lienalis) poprzez jego ogrzewanie i wysuszanie (bo optymalne warunki dla prawidłowego funkcjonowania obiegu czynnościowego Śledziony to ciepło i suchość), na czym wtórnie korzysta również obieg czynnościowy Nerki (orbis renalis), co klinicznie manifestuje się złagodzeniem uczucia strachu (anksjoliza).

Nie można więc powiedzieć, że dochodzi do bezpośredniego wzmocnienia obiegu czynnościowego Serca (orbis cardialis)!

Zależności te przedstawia schematycznie tabela poniżej.

Tabela 1. Obiegi czynnościowe Artemisia vulgaris w odniesieniu do diagnoz dla układu nerwowego wymienionych w monografii (-) Komisji E.

Innymi słowy, łagodny pozytywny wpływ terapeutyczny bylicy zwyczajnej na przedstawione diagnozy dla układu nerwowego nie powinien sprawiać dominującego wrażenia, jakie wypływa z lektury monografii (-) Komisji E, bo może to prowadzić to nieprawidłowej terapii. Wrażenie to zanika przy konfrontacji z dwutysiącletnim dorobkiem globalnej medycyny holistycznej, opartej na udokumentowanym doświadczeniu klinicznym, ale nie każdy czytelnik monografii Komisji E ma tego świadomość. Dlatego należy zwrócić jego uwagę na fakt, że potencjał leczniczy Artemisia vulgaris L. przedstawiony w monografii (-) Komisji E został
w niezrozumiały sposób wzbogacony o wiele nieudokumentowanych dotąd wskazań terapeutycznych, pochodzących z nowego obszaru zastosowań klinicznych.